Balyada NENAPU...

ನೆಂಪು - ನಾ ಕಂಡಂತೆ

"ಬಾಲ್ಯದ ನೆನಪು ಮುಪ್ಪಾದರೂ ಮಾಸದು" ಎಂಬ ಮಾತು ಎಲ್ಲೋ ಕೇಳಿದ್ದೆ. ಅದರಲ್ಲೂ ನೆನಪು ಎಂಬ ಅರ್ಥವನ್ನೇ ಹೊಂದಿರುವ ನೆಂಪಿನಲ್ಲಿ ಕಳೆದ ನನ್ನ ಬಾಲ್ಯದ ದಿನಗಳ ಆ ಸವಿ ನೆನಪು ಎಂದಿಗೂ ಮರೆಯಲಾಗದು.

ಸುತ್ತಲೂ ದಟ್ಟ ಕಾನನ, ಅಡಿಕೆ-ತೆಂಗು-ಬಾಳೆ ತೋಟ, ಮೈದುಂಬಿಕೊಂಡಿರುವ ಎಕರೆಗಟ್ಟಳೆ ಭತ್ತದ ಗದ್ದೆ, ಗದ್ದೆಯಂಚಿನಲ್ಲಿ ಕಾಡುಪ್ರಾಣಿಗಳನ್ನು ಓಡಿಸಲು ನಿರ್ಮಿಸಿದ ಬೆಲ್ಚಪ್ಪ-ಹಳ್ಳಿ ಮನೆ, ಸದಾ ಜುಳು ಜುಳು ನಿನಾದ ಹೊಮ್ಮಿಸುವ ನೀರಿನ ತೊರೆಗಳು, ಇವೆಲ್ಲದರ ನಡುವೆ ಮಂಗಳೂರು ಹಂಚು ಹೊದಿಸಿದ ಮಣ್ಣಿನ ಗೋಡೆಯ ಮನೆಗಳು...

ಬೇಸಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರೂ ಒಟ್ಟಾಗಿ ಆಡುತ್ತಿದ್ದ ಯಕ್ಷಗಾನದ ಆಟ, ಹೋಟೆಲ್ ಆಟ... ನಾವೇ ನಿರ್ಮಿಸಿದ ರಂಗಸ್ಥಳ, ನಮ್ಮದೇ ಪ್ರಸಂಗ, ಮೇಕಪ್, ಹಿಮ್ಮೇಳ, ಮುಮ್ಮೇಳ... ಹೋಟೆಲ್ ಆಟಕ್ಕೆ ಪೂರ್ವಭಾವಿಯಾಗಿ ಕಾಡಿನಿಂದ ತರುತ್ತಿದ್ದ ತರಹೆವಾರಿ ಕಾಡುಹಣ್ಣುಗಳು, ಪ್ರತಿ ಮನೆಯಿಂದ ಅಮ್ಮನ ಕಣ್ಣು ತಪ್ಪಿಸಿ ತರುತ್ತಿದ್ದ ಬೆಲ್ಲ, "ಹೋರ್ಲಿಕ್ಸ್", ಹಪ್ಪಳ, ಸೆಂಡಿಗೆ ಇತ್ಯಾದಿ ಸಾಮಗ್ರಿಗಳು... ಇವೆಲ್ಲದರಿಂದ ನಾವೇ ತಯಾರಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಬಗೆ ಬಗೆಯ ರುಚಿಯಾದ ತಿಂಡಿಗಳು... ನಾವೇ ತಯಾರಿಸಿದ ಬ್ಯಾಟ್ ವಿಕೆಟ್ ಇಂದ ದಿನವಿಡೀ ಆಡುತ್ತಿದ್ದ ಮಲ್ಗದ್ದೆಯ ಕ್ರಿಕೆಟ್... ಇತರೆ ಆಟಗಳಾದ ರಥೋತ್ಸವ, ಬಂಡಿ ಓಟ, ಕಣ್ಣಾಮುಚ್ಚಾಲೆ, ಕಳ್ಳಪೋಲಿಸ್, ಲಗೋರಿ... ಸಂಜೆ ಎಲ್ಲರೂ ಒಟ್ಟಾಗಿ ಗೇರುಬೀಜ ಕೊಯ್ಯಲು ದರ್ಕಾಸ್ತಿಗೆ ಹೋಗುವಾಗ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಮಂಗಚೇಷ್ಟೆ, ಜೋಕ್ಸ್, ಕಾಮೆಡಿ ಶೋ... ಹಗಲಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ಸೇರಿ ತಯಾರಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಹಲಸಿನ ಕಾಯಿ ಹಪ್ಪಳ, ಮಧ್ಯೆ ಮಧ್ಯೆ ಕದ್ದು ತಿನ್ನುತ್ತಿದ್ದ ಹಪ್ಪಳದ ಹಿಟ್ಟು... ಪದ್ಭಟ್ರ ತೋಟದಿಂದ ಎಗರಿಸಿ ತಿಂದ ರಸಪೂರಿ ಮಾವಿನಹಣ್ಣು... ಮಧ್ಯಾಹ್ನದ ಊಟಕ್ಕೆ ಕುಚ್ಚಿಗೆ ಅನ್ನ, ಗೇರು ಹಣ್ಣಿನ ಹುಳಿ, ಜೊತೆಗೆ ಸಕ್ರೆಭಟ್ಕಳ ಮಾವಿನ ಹಣ್ಣು... ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಹೊರಟು ಸಂಜೆ ಹೊತ್ತಿಗೆ ವಾಪಾಸಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಗಾಳಿಹೊಲದ ಟ್ರೆಕ್ಕಿಂಗ್... ಅಲ್ಲಿ ತಿಂದ ಗೇರು, ಸಳ್ಳೆ, ಕೀಂಚ್ಲ, ಕಿಸ್ಕಾರ, ಗರ್ಚ, ಕಾಡು ಮಾವು ಇತ್ಯಾದಿ ಕಾಡಿನ ಹಣ್ಣುಗಳು...

ಮಳೆಗಾಲದಲ್ಲಿ ಗುಡುಗು ಮಿಂಚುಗಳ ಆರ್ಭಟದೊಂದಿಗೆ ದಿನವಿಡೀ ಬರುತ್ತಿದ್ದ ಆ ಮುಂಗಾರು ಮಳೆ... ಮಳೆ ಹನಿಗಳ ಜಿಟಿ ಜಿಟಿ ಸದ್ದು... ಹೊರಗೆ ಗದ್ದೆಯಲ್ಲಿ ನೇಗಿಲು ಹಿಡಿದು ಹೋರಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಗದ್ದೆ ಉಳುತ್ತಾ ರೈತರು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದ ಹಳ್ಳಿ ಹಾಡುಗಳು, ನಡು ನಡುವೆ "ಹೈ-ಹೊಯ್-ಬಲ್ದಾ-ಬಲ್ದಾ" ಎಂದು ಹೋರಿಗಳಿಗೆ ಬೈಯುತ್ತಾ, ಮಳೆಯಲ್ಲಿ ನೆನೆಯುತ್ತಾ ಬೇಸಾಯ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಅವರ ಪರಿಶ್ರಮ... ಮಳೆ ನೀರಿನಿಂದಾಗಿ ತುಂಬಿತುಳುಕುತ್ತಿದ್ದ ಕೆರೆ, ತೊರೆ, ತೋಡು, "ಅರಿಕಲ್ಕೋಮೆ"... ನೀರು ಹರಿಯುವ ರಭಸಕ್ಕೆ ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತಿದ್ದ ಮಿನಿ ಜಲಪಾತ... ತೊರೆ, ತೋಡಿನಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ಒಟ್ಟಾಗಿ ಆಡುತ್ತಿದ್ದ ನೀರಾಟ, ಅರ್ಧಂಬರ್ಧ ಈಜು... ನೀರಾಟ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದ ಜ್ವರ, ನೆಗಡಿ, ಕೆಮ್ಮು... ಅದನ್ನೋಡಿಸಲು ಅಮ್ಮನ ಖಾರ ಕಷಾಯ ಮತ್ತು ಗೋಪಿನಾಥ್ ಡೋಕ್ಟ್ರ ದಿವ್ಯೌಷಧ... ಮಳೆಯ ರಭಸಕ್ಕೆ ಹೊರಾಂಗಣ ಆಟದ ಬದಲು ಮನೆಯೊಳಗೆ ಆಡುತ್ತಿದ್ದ ಹಾವೇಣಿ, ಚನ್ನೆಮಣೆ, ಲೂಡೋ, ರಸಪ್ರಶ್ನೆ ಆಟ, ಕಾಗದದಿಂದ ತಯಾರಿಸುತ್ತಿದ್ದ ವಿಮಾನ, ಹಡಗು, ದೋಣಿ, ಕ್ಯಾಮೆರಾ, ಚೆಂಡು, ಗಿರ್ಗಿಟ್ಲೆ... ಮಳೆಯ ಥಂಡಿಯಿಂದ ತುಸು ಬೆಚ್ಚಗಿರಲು ತಿನ್ನುತ್ತಿದ್ದ ಹಲಸಿನ ಕಾಯಿಯ ಸುಟ್ಟ ಹಪ್ಪಳ... ಮಳೆ ಕಮ್ಮಿಯಾಗಿ, ಗದ್ದೆಯಲ್ಲಿ ಭತ್ತದ ತೆನೆಯರಳಿದ ನಂತರ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಕೊಯ್ಲಿನ ಸಂಭ್ರಮ... ತೆನೆಯಿಂದ ಭತ್ತ ಬೇರೆ ಮಾಡಲು ಹುಲ್ಲುಕಟ್ಟನ್ನು "ಹೊಡಿಮಂಚ"ಕ್ಕೆ "ಹೊಲಿಯಡ್ಬೊ ಹೊಲಿಯೋ..." ಎನ್ನುತ್ತಾ ಬೀಸುವಾಗ ಬರುತ್ತಿದ್ದ ಸುಂಯ್ ಸುಂಯ್ ನಿನಾದ... ಕಾರ್ತಿಕ ಮಾಸದಲ್ಲಿ ಸಂಜೆ ಎಲ್ಲರೂ ಒಟ್ಟಾಗಿ ಸುಶ್ರಾವ್ಯವಾಗಿ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದ ಭಜನೆ... ... ... ಇತ್ಯಾದಿ ಇತ್ಯಾದಿ ಇತ್ಯಾದಿ...

ನೀವೇ ಹೇಳಿ! ನೆಂಪಿನ ಆ ಬಾಲ್ಯದ ನೆನಪು ಮರೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವೇ?